Az evvel Sürat Kargo'yu aradım. F tipi hapishanelerdeki mektup arkadaşlarımdan birine gönderdiğim kitapların akıbetini öğrenmekti niyetim. Sağolsunlar yardımcı oldular. Nedendir bilinmez kendileri dışındaki şirketler aracılığıyla gönderilen paketler de hapishaneye iletilmiyor. Tekrar kitapçıya geri gönderilip Sürat Kargoyla göndermek zorunda kalınıyor. Yaşayarak öğrenmiş olduk. Bu tekelleşme hiç de makul bir durum değil bence. Tıpkı Abd'deki mahkum arkadaşlara da evden yahut da farklı sitelerden kitap gönderiminin yasak olup, sadece Amazon'un kendi stoğundan gönderme seçeneğinin olması gibi. Yeni öğrendiğim bir başka can sıkıcı durumsa, gönderdiğim kargonun hapishaneye ulaştığı halde Cuma, Cumartesi ve Pazar günleri Kargo kabulü yapılmamasından dolayı kargo şubesine geri dönderilmesiydi. Görevli arkadaş bu günlerde kargo kabul edilmediği için Pazartesi ileteceğiz paketinizi ama şöyle de bir durum var, giden paketler de Cuma'dan önce mahkumlara verilmiyor, dedi. Çifte mahrumiyet sanırım buna denir.
Daha yeni aldığım mektuplardan birinde zorla üryan aramadan tutun da, bir arkadaşın 23 senelik tüm mektuplarına, kitaplarına, fotoğraflarına el konulup akıbetlerinden haberdar edilmemesi mevzu bahisken, insan eline biraz güç geçenin kendi firavunluğunu kurma tutkusundaki mahirliğini görüp hayret ediyor her seferinde... Bir de toplumdaki bazı güruhlar, kimi yüzleşmeler, hesaplaşmalar, açılımlar var diye sevindirik oluyorlar. 20 seneden fazladır içeride tutulan siyasi mahkumlar özgürlüklerine kavuşmadan, hesap sorulduğu iddia edilen kimi kalın enseli makam sahibi insanlar salıverilirken neyin adaletinden, hesaplaşmasından söz edilebilir ki... 90larda köy boşaltmalarının yaşandığı dönemde mahkum olan Kürt siyasi tutsaklar hala içerideyken hangi çözüm sürecinden bahsedilebilir? 97lerde 28 şubat sürecinde içeri alınan insanlardan hala özgürlüğüne kavuşamamışların basına yansıyan birkaç isimden çok daha fazla olmasını anlamak ve hazmetmek ne de güç. Sanırım bu tablo hükümetin samimiyetini de, hükümeti sarsacak kadar derin devlete nüfuz etmiş cemaatin de şu fani dünyada emaneten ellerinde bulundurduklarını unuttukları güçleri sadece kendi menfaatleri için kullandıklarını yeterince gösterir nitelikte.
Daha yeni aldığım mektuplardan birinde zorla üryan aramadan tutun da, bir arkadaşın 23 senelik tüm mektuplarına, kitaplarına, fotoğraflarına el konulup akıbetlerinden haberdar edilmemesi mevzu bahisken, insan eline biraz güç geçenin kendi firavunluğunu kurma tutkusundaki mahirliğini görüp hayret ediyor her seferinde... Bir de toplumdaki bazı güruhlar, kimi yüzleşmeler, hesaplaşmalar, açılımlar var diye sevindirik oluyorlar. 20 seneden fazladır içeride tutulan siyasi mahkumlar özgürlüklerine kavuşmadan, hesap sorulduğu iddia edilen kimi kalın enseli makam sahibi insanlar salıverilirken neyin adaletinden, hesaplaşmasından söz edilebilir ki... 90larda köy boşaltmalarının yaşandığı dönemde mahkum olan Kürt siyasi tutsaklar hala içerideyken hangi çözüm sürecinden bahsedilebilir? 97lerde 28 şubat sürecinde içeri alınan insanlardan hala özgürlüğüne kavuşamamışların basına yansıyan birkaç isimden çok daha fazla olmasını anlamak ve hazmetmek ne de güç. Sanırım bu tablo hükümetin samimiyetini de, hükümeti sarsacak kadar derin devlete nüfuz etmiş cemaatin de şu fani dünyada emaneten ellerinde bulundurduklarını unuttukları güçleri sadece kendi menfaatleri için kullandıklarını yeterince gösterir nitelikte.
